1. dan BEOGRAD

Sletanje na aerodrom Nikola Tesla. Transfer do hotela. Večera. Noćenje.

2. dan BEOGRAD

Doručak. Polazak u razgledanje grada autobusom i pešice. Beograd glavni grad Srbije, jedan od najstarijih gradova u Evropi koji je od davnina poznat kao značajno saobraćajno čvorište i kao raskrsnica puteva Istočne i Zapadne Evrope.Beograd leži na dve međunarodne reke, na ušću reke Save u Dunav i vode reka ga opasuju sa tri strane. Zbog takvog položaja, sa pravom je nazivan "kapijom Balkana" i "vratima Srednje Evrope". Najstariji arheološki nalazi sa njegovog područja sežu u peti milenijum pre nove ere. U strogom centru Beograda ispod današnje Palate Albanije pronadjeni su tokom njene gradnje 1938 godine skeleti neandertalca koji je poginuo u borbi sa mamutom čiji je skelet nadjen u blizini, što govori o naseljenosti prostora današnjeg Beograda još u praistorijsko doba. Na obali Dunava nalazi se praistorijski lokalitet Vinča, sa ostacima materijalne kulture praistorijskog čoveka. Pripadnici keltskog plemena su osnovali Singidunum u 3. veku pre nove ere, a ovaj grad se pominje i u antičkim izvorima. Kasnije, ovu teritoriju osvajaju Rimljani, a podelom Rimskog carstva 395. godine on postaje deo Vizantije. Sloveni su u 6. veku sve češće prelazili Dunav i trajno ostajali na ovom području, i tako je na kamenitoj uzvisini iznad ušća Save i nastalo njihovo naselje – Beli Grad. Naziv Beograd se prvi put pominje 878. Godine. Godine 1403. despot Stefan Lazarević veštim diplomatskim potezima dobija Beograd od Ugara i on tada po prvi put dobija status srpske prestonice. Beogradska tvrđava je najstariji kulturno-istorijski spomenik Beograda- utvrdjenje koje datira još iz prvog milenijuma, sagradjena je prvobitno kao palisada sa zemljanim bedemima ali se tokom vekova razvijala. Beograd koji danas poznajemo razvijao se oko ovog monumentalnog istorijskog zdanja, Boemska četvrt Skadarlija u centru grada, Konak kneginje LJubice - gradnja Konaka kneginje Ljubice započeta je 1829. godine, a završena 1830. godine i danas je jedan od retkih primera gradjanske arhitekture tog perioda, Kapetan Mišino zdanje-jedna od najpoznatijih građevina devetnaestog veka u Beogradu, u kojoj je smešten Rektorat Univerziteta u Beogradu i deo Filozofskog fakulteta, sagrađena je u periodu od 1857. do 1863. godine, prema planovima češkog arhitekte Jana Nevole. Nakon završetka izgradnje, kapetan Miša je poklonio ovo zdanje svojoj domovini u obrazovne svrhe, Stari dvor sa lokacijom u ulici kralja Milana je reprezentativno zdanje u Beogradu koje je podigao kralj Milan Obrenović izmedju 1881. I 1884. godine. U Starom dvoru je izmedju 1903 i 1921. godine živeo Petar I Karadjordjević, a izmedju 1921. i 1922. kralj Aleksandar I, dok je danas ovo velelepno zdanje sedište Skupštine grada Beograda. Novi dvor je velelepno zdanje u kojem se nalazi sedište Predsedništva Republike Srbije. Kao spomenik kulture nalazi se pod zaštitom države. Izgradjen je izmedju 1911. I 1922. godine, a tada je njegova svrha bila isključivo rezidencijalna. Zdanje Narodne skupštine- prvi projekat skupštine izradio je Konstantin Jovanović 1891. godine. Medjutim zbog političkih dogadjaja i ekonomskih uslova gradnja objekta je odložena nekoliko godina, i tada je poverena arhitekti Jovanu Ilkiću, pobedniku na novoraspisanom konkursu za projektovanje zgrade Narodne skupštine Srbije. Zvaničan početak gradnje palate označen je polaganjem kamna temeljca 27. avgusta 1907. godine u prisustvu kralja Petra I Karadjordjevića i prestolonaslednika Djordja, narodnih poslanika i diplomatskog kora. Hram Svetog Save - je najveći srpski pravoslavni hram na Balkanu, a izgradjen je na mestu gde je Kodža Sinan - paša navodno spalio mošti Svetog Save, osnivača srpske pravoslavne crkve. Izgradnja hrama otpočeta je 15. Septembra 1935. godine, a tada je patrijarh Varnava izvršio osvećenje temelja. Crkva Svetog Marka izgradjena je izmedju 1931. I 1940. godine ali je izbijanje Drugog Svetskog rata pomelo izgradnju, u tom periodu izvršeni su samo gradjevinski radovi Crkva Svetog Marka izgradjena je u srpsko-vizantijskom stilu, po modelu manastira Gračanica..... Ručak. Odlazak za Zemun. Nekada zaseban grad Zemun, a danas opština u sastavu Grada Beograda, je u 3. veku pre nove ere ovaj kraj je naselilo keltsko pleme Skordisci i nazvalo ga Taurunum. Najviša tačka Zemuna je brdo Gardoš, sa koga se pruža pogled na ceo Zemun, Dunav i centar Beograda. Tu je i 36 metara visoka Milenijumska kula, poznata i kao Kula Sibinjanin Janka, koju su 1896. podigle mađarske vlasti. Oblast oko Gardoša prepoznatljiva je po uskim ulicama sa kaldrmom i specifičnoj arhitekturi. U podnožju, na Zemunskom keju na obali Dunava nalaze se brojni restorani sa živom muzikom, kafići i klubovi. To je i popularno šetalište, stecište lokalnih alasa i umetnika, uz marine za čamce i galerije. Beograd ima toliko mnogo tajni jedna od njih krije ceo grad ispred površine grada, više od stotina pećina,kanala, tunela, pričaju priču o svojoj vezi sa carstvima i državama koje su vladale ovde tokom vekova. U petom veku Beogradsku tvrdjavu su uništili Huni i u ranom srednjem veku došlo je do navale varvarskih plemena. Legenda kaže da je čak Atilin grob leži na ušću Dunava i Save tačnije u samom srcu tvrdjave. Istoričari tvrde da je prva kafana u Evropi otvorena upravo na Dorćolu davne 1522. Tada se služila samo crna kafa te se pretpostavlja da otuda i potiče i naziv ove srpske institucije. Zbog svoje strateške lokacije na ušću dveju reka, između Zapada i Istoka, Beli grad je oduvek bio poprište istorijskih događaja oko Beograda su se vodile bitke u 115 ratova i on je bio sravnjen sa zemljom čak 44 puta. Povtatak u hotel. Večera. Noćenje.

3. dan BEOGRAD - FRUŠKA GORA - SREMSKI KARLOVCI - PETROVARADIN - NOVI SAD - BEOGRAD (205 km)

Doručak. Odlazak na Frušku goru. Na prostoru 50 km dužine i 10 km širine na sremskoj planini Fruška gora, smešteno je šesnaest srpskih pravoslavnih manastira, od kojih je većina raspostavljena kao živeća. Ova jedinstvena kulturno-istorijska celina utvrđena je za kulturno dobro od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju 1990. godine, a predložena je i za upis na listu svetske baštine UNESKO-a. Šire područje Fruške gore od davnina je bilo bogato svetilištima, a tokom 16. i 17. veka na ovom prostoru je zabeleženo 35 manastira. Od vremena nastanka ovi manastiri nebrojeno puta su pljačkani, rušeni i napuštani, a najozbiljnije su stradali tokom Drugog svetskog rata. Nekoliko manastira je teško oštećeno i tokom NATO bombardovanja 1999.Obilazak manastira. KRUŠEDOL: manastir sagrađen 1515. godine od strane vladike Maksima Brankovića i njegove majke Angeline. HOPOVO: manastir u kome se zamonašio prosvetitelj Dositej Obradović. Ikonostas je radio Teodor Kračun. BEOČIN: prvi pouzdan pomen o manastiru zabeležen je u turskim popisima iz 1566. i 1578. godine početkom XVII veka crkva je u ruševinama. Novi hram, koji danas postoji podignut je na starom crkvištu ktitorstvom M. Milakovića koji je dao 9.000 forinti u tu svrhu. JAZAK: po narodnom predanju Jazak je osnovao Srpski despot Jovan Branković i postoji kao ženski manastir do 1774.g. Posvećen je Vavedenju Presvete Bogorodice. Nastavak putovanja. Rasuti između zelenih obronaka Fruške gore i plavog Dunava, Sremski Karlovci čuvaju bogatu riznicu srpske kulture i duhovnosti u svojim građevinama od neprocenjive istorijske vrednosti, a na njegovim ulicama se i danas slave vino i grožđe uz poeziju Branka Radičevića. Sremski Karlovci su vinogradarski gradić koji je tokom istorije potpadao pod vlast raznih naroda koji su svoj interes nalazili na ovim prostorima, ali to je ovu varoš činilo još bogatijom. Svi narodi koji su se doseljavali, ostavili su neki trag svoje kulture i utkali je u zajedničko kulturno bogatstvo Sremskih Karlovaca. Kažu da u Sremskim Karlovcima svaka zgrada, kuća i ulica priča neku slavnu priču jer je ovaj grad bio duhovni i kulturni centar Srbije. U veličanstvenoj zgradi Patrijaršije ostali su očuvani ikonostasi čuvenih srpkih umetnika Teodora Kračuna i Uroša Predića. Smeštena uz Patrijaršiju beli se Saborna crkva sa zelenim kupolama koje je konstruisao Zaharije Orfelin. Crkva je posvećena Svetom Nikoli, a u njoj se danas čuvaju vredne freske, slike Paje Jovanovića kao i mošti Svetog Arsenija Sremca, drugog srpskog arhiepiskopa. Odmah pored nje nalazi se Rimokatolička crkva posvećena Sv. Trojstvu, a potiče iz 1768. Godine. U Sremskim Karlovcima je osnovana prva srpska gimnazija koja se nalazi u samom centru grada.Gimnaziju je osnovao mitropolit Stefan Stratimirović 1791. godine uz dopuštenje cara Leopolda Drugog i uz pomoć bogatih Karlovčana koji su svoj novac uložili u prvu srpsku gimnaziju. Na ovom području od praistorije su živeli razni narodi. Ručak. Odlazak za Petrovaradin. Petrovaradinska tvrđava koja je simbol grada, datira iz srednjeg veka, ali su je u obliku koji danas postoji sagradili Austrougari koji su dugo vladali ovim prostorima. Petrovaradinska tvrdjava izuzetno ostvarenje fortifikacijskog graditeljstva XVIII veka, predstavlja jedno od najsloženijih, najvećih i najbolje očuvanih artiljerijskih bastionih utvrdjenja ovog dela Evrope. Obuhvata prostor severnih obronaka Fruške gore, na desnoj obali Dunava. Sa najvišom kotom od 125 metara nadmorske visine, zauzima dominantan položaj nad jugoistočnim delom Panonske nizije. Jedna od legendi kaže da su upravo zanatlije i trgovci koji su službovali u tvrđavi, a kojima je bilo zabranjeno da se u njoj nastanjuju, podigli naselje koje će u vekovima koji slede postati jedan od najlepših gradova u ovom delu Evrope – Novi Sad ili “srpska Atina” kako ga zbog njegove izuzetne kulture i istorije još zovu. Ispod Petrovaradinske stene, male panonske planine Fruške gore, nastao je grad na Dunavu, koji postoji tek nešto više od 300 godina. Prvi put je spomenut 1694 godine, dve godine pošto je počela gradnja Petrovaradinske tvrdjave U trorečju Dunava, Tise i Save gde su se sučelile tri civilizacije-Hrišćanskog Istoka, hrišćanskog Zapada i islama našle su utočište brojne etničke i verske grupe. Srbi su to tle nazvali Vojvodina. Na Petrovaradinskoj steni, Rimljani su podigli utvrdjenje, koje su kasnije Madjari obnovili a Turci održali. Posle proterivanja Turaka, krajem XVII veka, Austrijanci su podigli mostobran, a oko njega je niklo naselje vojnika, zanatlija i trgovaca. Isprva je naselje nazvano Racko-Srpsko selo, a kasnije Petrovaradinski šanac. Kada se naselje uvećalo, posle prestanka ratova početkom XVIII veka, gradjani željni slobode uspeli su, uz finansijski otkup od 80.000 forinti, da od carice Marije Terezije izdejstvuju status slobodnog grada, pod imenom Novi Sad. Bilo je to 01.februara 1748. godine. Povratak za Beograd Večera. Noćenje.

4. dan BEOGRAD - TOPOLA/OPLENAC - SRPSKA SVETA GORA - SIROGOJNO - ZLATIBOR (240 km)

Doručak. Izvanredan geografski položaj gradića Topola, stvorio je preduslove da ovaj mali grad Šumadije postane političko administrativni centar oslobodjenog dela Srbije za vreme Karadjordja. Neposredno po preuzimanju kraljevske dužnosti 1903 godine, Kralj Petar I Karadjodjević je krenuo da ispuni amanet svojih roditelja i o svom trošku izgradi dinastičku grobnicu Karadjordjevića po uzoru na mnogobrojne slične vladarske mauzoleje u Evropi,a uskladu sa pravoslavnom hrišćanskom tradicijom. Kralj je izabrao sam vrh brežuljka tzv. Malog Oplenca. Hram Svetog Djordja i mauzolej dinastije Karadjordjević podignut je na samom vrhu stenovitog brda Oplenac. Nastavak putovanja ka Ovčarskoj-Kablarskoj klisuri. Na putu između Čačka i Titovog Užica, u živopisnoj klisuri Zapadne Morave, po prevojima i u podnožju planina Ovčara i Kablara nalazi se Srpska Sveta Gora U ovoj klisuri unedrilo se 12 svetinja. Na levoj strani zapadne Morave, pod Kablarom su manastiri: Blagoveštenje, Ilinje, Jovanje, Nikolje i Uspenje, a pod Ovčarom su: Vavedenje, Vaznesenje, Preobraženje, Svete Trojica i Sretenje.Ilinje je jedini neobnovljen manastir, dok ostali žive istinsku renesansu pravoslavlja – ispunjeni monaškim molitvama, a mesta su hodočašća vernika i turista. Pored manastira, u istom prostoru nalaze se još dva svetilišta: crkva Svetog Save i pećina Kađenica, svojevrsni sakralno-memorijalni objekat. Većina ovih manastira podignuta je u tursko vreme, kada su se pravoslavne bogomolje povlačile u vrleti, u skrovite, zabačene predele zemlje. Obilazak manastira Blagoveštenje koji se nalazi odmah iznad Ovčar Banje, u podnožju Kablara. Pretpostavlja se da potiče iz doba slavnih Nemanjića. Veći deo svoje istorije, ovaj manstir je bila „živa“ crkva sem u vreme kada je zbog svoje trošnosti morala biti napuštena. U XIX veku Joakim Vujić je zatiče spaljenu od Turaka. U njemu je svojevremeno zamonašen Patrijarh Pavle. Obilazak manastir Svete Trojice, u tišini, koja je potrebna za duboku i stalnu molitvu, na padinama Ovčara, nalazi se manastir Svete Trojice. Najstariji pisani pomen o manstiru potiče iz 1594/95. Godine. Crkva je jednobrodna građevina, primetan je uticaj raške graditeljske škole. Po arhitekturi je najlepši od svih manastira u Ovčarsko-Kablarskoj klisuri. Ručak. Nastavak putovanja za Sirogojno i obilazak muzeja “Staro selo”- muzeja na otvorenom u kojem se prikazuje arhitektura, unutrašnje uredjenje zgrada, način privredjivanja i organizacija porodičnog života. Prostire se na površini od 5 hektara i ima oko 50 objekata koji su dislocirani i preneti iz okolnih zlatiborskih sela. Spomenički kompleks crkve Svetih apostola Petra i Pavla iz XVIII veka i muzeja na otvorenom “Staro selo” 1983 godine stavljen je pod zaštitu zakona kao kulturno dobro-spomenik kulture od izuzetnog značaja. Nastavak puta do Zlatibora, po svemu trenutno najatraktivnija planina u Srbiji, taj atribut je ponela zbog mnogo čega što je takvom promoviše u našoj zemlji, Evropi, pa i šire. Blaga, sunčana leta, blage sunčane zime, prelepa proleća i topla jesen, razlog su turističkim posetama tokom cele godine. Zlatibor je lekovita banja, rekreativni centar, skijalište, centar kulturnih dešavanja i okupljanja ljudi sa svih strana. Brojna izletišta, povezanost sa svim okolnim turističkim destinacijama, Drvengrad, Šarganska osmica, Višegrad, Tara, Drinska regata, Tornik. Smeštaj u hotel. Večera. Noćenje.

5. dan ZLATIBOR - ŠARGANSKA OSMICA - VIŠEGRAD - SARAJEVO (180 km)

Doručak. Nastavak putovanja. Šarganska osmica je najatraktivnija turističko-muzejska železnica u Evropi među prugama uskog koloseka. Ona je remek delo svetskog industrijskog nasleđa. Gradeći je u periodu od 1921. do 1925. godine projektanti su visinsku razliku od Mokre Gore do Šargana (300 metara nadmorske visine, dužine 3,5 kilometra) premostili čuvenom ”osmicom” – petljom dugom oko 13,5 kilometara, iznad podnožja Jatara, sa dvadesetak tunela, nekoliko mostova i vijadukta, koji čine većinu pruge. Voz ”Ćira” je po prvi put zahuktao davne 1925.godine, a poslednju osmicu je napravio 28. februara 1974.godine, kada je pruga ukinuta. ŽTP Beograd je 1999. godine počeo obnovu Šarganske osmice u turističke svrhe i do danas je čitava pružna trasa revitalizovana, sa autentičnim staničnim objektima i sa originalnim starim vagonima. Kompozicija Nostalgija sastavljena od dve lokomotive i tri vagona i panoramski vagon danas je u funkciji turističke vožnje, a stanice Jatare i Mokra Gora adaptirane su u ugostiteljske objekte u kojima se turisti odmaraju i okrepljuju tokom vožnje. Vožnja šarganskom osmicom imala je svoju atraktivnost i u vreme dok je funcionisala kao standardni železnički prevoz. Parnjača se probijala kroz stenovite tesnace i visoke useke između Šargana i Mokre Gore, trasom na kojoj pruga pravi neobičnu putanju u vidu broja 8, sa više mesta iz voza putnici su imali prilike da vide tri pruge u različitom nivou. Mnogi bi se uspaničili kada bi videli da im u susret dolazi drugi voz, ali nije bilo nikakve opasnosti jer je taj drugi voz bio u drugom prostornom odseku. Prolazeći trasom čuvene “osmice” dužine 13,5 km putniku je praktično nemoguće da odgonetne kojim je pravcem prošao voz i kuda tek treba da prođe. Daleko od užurbanosti modernog života, obogaćena prirodnim lepotama mokrogorskog kraja ova na tlu Evrope unikatna železnica, danas nam uz nostalgičan pisak parnjače oživljava romantičani duh prošlih dana. Divlji ambijent, slalom kroz krivine, tuneli. Avantura koja odražava gotovo zaboravljenu toplinu truckanja vozom. Odlazak za Višegrad grad koji se nalazi se u prostranoj kotlini reke Drine, na brežuljkastim padinama koje se blago uzdižu u planine visoke preko 1000 metara. Višegradska kotlina je jedna od retkih proširenja u toku reke Drine koji se sastoji delimično od visokih klisura i planina. Na mestu gde se planine koje čine uski i duboki kanjon Drine razdvajaju u prostranu kotlinu, stoji kameni 500 godina star most sa 11 lukova širokog raspona, poznatijeg svima kao “na Drini ćuprija”. Most je dug oko 250 metara i širok oko 10 metara osim na sredini gde je proširen sa dve terase, sa svake strane po jedna. Taj deo mosta zove se kapija. Iduci iz čaršije, na levoj terasi se uzdiže stub na kome je ugrađena ploča sa natpisom stihotvorca Badija iz vremena 1571 kada je izgradnja mosta završena o onome ko je izgradio most i godinu kada je izgrađen. Andrićgrad je nastao kao ideja prof. Kusturice o kamenom srednjovekovnom gradu inspirisanog delima i likovima nobelovca Ive Andrića. To je u stvari vizija kako je Višegrad mogao izgledati da ga nisu zaobišli renesansa i ostali istorijski periodi. U arhitektonskom pogledu sam grad je mešavina različitih epoha i stilova koji su je smenjivali kroz istoriju ovog područija: vizantijski stil, otomanski period, renesansa, klasicizam. Ručak. Nastavak putovanja za Sarajevo. Smeštaj u hotel. Večera. Noćenje.

6. dan SARAJEVO - MOSTAR - KOTOR - BUDVA/BEČIĆI (340 km)

Doručak. Razgledanje glavnog grada Bosne i Hercegovine. Sarajevo je najveći grad u Bosni i Hercegovini i istaknuti kulturni centar u Jugoistočnoj Evropi. Grad je poznat po svojoj tradicionalnoj kulturnoj i verskoj raznolikosti, sa pripadnicima islama, pravoslavlja, judeizma i katolicizma. Zbog svoje duge i bogate istorije i pripadnosti, verskih i kulturnih raznolikosti, Sarajevo se ponekad naziva "Jerusalimom Evrope". Sarajevo spada u one gradove čiji je postanak vezan za dolazak Osmanlija, čiji je razvitak i osnovni oblik uslovljen vekovnom osmanlijskom upravom. Pre više od pet stotina godina prethodnice osmanlijske ekspanzije bile su česti gosti. Tu su se kasnije i ustalile. One su i bile začetnice prvih naselja na samom ždrelu planinskog klanca kroz koji se reka Miljacka provlači kao konac kroz iglene uši. Sa učvršćenjem osmanlijske vlasti u Bosni iz tih utvrđenja i naseobina oko njih stao je da se razvija administrativni, vojni i trgovački centar. Grad se širio i ulepšavao, naročito u toku XVI i XVII veka. Iz razdoblja osmanske vlasti u Bosni i Hercegovini posebno je značajan dobro očuvani trgovački deo grada, Baščaršija, bogat jedinstvenim arhitektonskim ostvarenjima osmanske gradske arhitekture. Baščaršija je stara sarajevska čaršija, te istorijsko i kulturno središte grada. Baščaršija je izgrađena u 15. veku, kada je Isa-beg Isaković osnovao i celi grad. Reč Baščaršija potiče od reči "baš", koja na turskom znači "glavna", tako da Baščaršija znači "glavna čaršija". Zbog velikog požara u 19. veku, današnja Baščaršija je dvostruko manja nego što je nekad bila. Baščaršija se nalazi na severnoj obali reke Miljacke, u opštini Stari Grad Sarajevo. Na njoj se nalazi nekoliko važnih istorijskih objekata. Danas je Baščaršija glavna turistička atrakcija grada Sarajeva. Odlazak za Mostar grad koji je ime dobio po čuvarima mostova (mostarima) na obalama reke Neretve. Ubraja se u jedan od najlepših gradova u Bosni i Hercegovini. Neretvu premošćuje Stari most, koji se zajedno sa starim gradom od 2005. godine nalazi na popisu zaštićene kulturne baštine UNESCO-a. Stari grad - istorijska četvrt grada sa Starim mostom i nizom ostalih sadržaja iz bogate istorije grada. Osim Starog mosta, u starom delu Mostara se nalaze i druge važne znamenitosti, poput Krive ćuprije, kula oko Starog mosta, Tabhane, ulice Kujundžiluk, Karađozbegova džamija - najstarija i najlepša džamija u Hercegovini, hotel Ruža i mnogih drugih. Mostar je poznat po svojim mostovima, osim Starog mosta u urbanoj zoni grada nalaze se još: Most Musala (1882.), Lučki Most (1913.) i Carinski most (1917.), izgrađeni u austro-ugarsko doba. Ručak. Nastavak putovanja za Kotor Arheološki nalazi na području današnjeg Kotora upućuju na dug život na tom mestu. Srednjovjekovni utvrđeni grad Kotor smešten je na samom kraju Bokokotorskog zaliva. Nije poznato kada je nastalo najranije naselje na mestu današnjeg grada. Grad je opasan starim, četiri kilometra dugim zidinama kroz koje se u njega ulazi na troja vrata. Zbog autentičnosti i opštih kulturno-istorijsih vrednosti, kao vekovna spona između Mediterana i balkanskog zaleđa, Kotor se nalati na listi UNESCO-a kao deo svetske prirodne i kulturne baštine. U gradu su pomorski muzej, pomorski fakultet, institut za biologiju mora, pozorište, istorijski arhiv. Na prostoru izrazito nepravilnog trouglastog oblika okruženog bedemima, nalazi se stari grad Kotor. Koji u današnjem obliku predstavlja zamršeni splet uskih, krivudavih uličica i nepravilnih trgova, porazbacanih naizgled bez ikakvog smisla ili plana po urbanom tkivu. Međutim, upravo ta nepravilnost i nepotčinjenost strogim kanonima urbanizma daje Kotoru večitu draž neponavljanja, originalnosti i spontanosti u nastajanju. Druga specifičnost urbane šeme Kotora unutar bedema jeste da ulice nemaju svoja imena, već najčešće tradicionalne narodne nazive, odnosno, nadimke; posebno je karakterističan naziv ulice “Pusti me proć” u severoistočnom delu grada, koja je toliko uska da se dva čoveka teško mogu mimoići. Nastavak putovanja za Bečiće/Budvu. Smeštaj u hotel. Večera. Noćenje.

7. dan BUDVA/BEČIČI - CETINJE - LOVĆEN - BUDVA/BEČIĆI (120 km)

Doručak. Odlazak za Cetinje istorijsku i sadašnju prestonicu Crne Gore, Zbog svoje autentične arhitekture i velikog broja istorijskih građevina, relikvija, manastira, crkvi i muzeja, ovaj grad je dobio naziv „grad-muzej“. Osvajački pohodi Turaka primorali su tadašnjeg gospodara Zete Ivana Crnojevića da sedište države – iz utvrđenog grada Žabljaka – premesti na nepristupačnije podneblje. Prvo je to učinjeno 1475. godine, kada je zetski vladar svoju prestonicu preselio na Obod, nakon čega je morao ići još dublje, u brda, u podnožje planine Lovćen. Biljarda, zdanje koje je podigao crnogorski duhovni i svjetovni vladar, pesnik i filozof Petar II Petrović Njegoš i u kojem su nastala njegova najznačajnija dela. Biljarda je nekadašnja Njegoševa rezidencija, a sagrađena je 1838. godine, po planu Jakova Ozereckovskog. Ime je dobila po prvom bilijarskom stolu u Crnoj Gori, koji je Njegoš doneo iz Beča. Stalnu postavku Biljarde čine Njegoševi lični predmeti, rukopisi, knjige, bogat bibliotečki fond, novac i oružje. Odlazak na planinu Lovćen, najmonumentalniji spomenik nacionalnog parka Lovćen je Njegošev mauzolej, podignut na jezerskom vrhu, mestu koji je ovaj istaknuti pesnik i mislilac još za života izabrao za večni počinak. Ručak. Razgledanje Starog grada u Budvi. Razgledanje Budve grada koji se smatra jednim od najstarijih naselja na Jadranu. Prema legendi, osnivač Budve bio je Kadmo, sin feničanskog kralja Agenona, vladar Tebe, muž Aresove i Afroditine kćerke Harmonije. U dubokoj starosti supružnici su bili prisiljeni da napuste grad. Na volovskoj zaprezi (otud naziv Butoe - volovi) došli su u zemlju Ilira i zagospodarili njome. Vjeruje se da se Kadmov i Harmonijin grob nalazi u blizini Epidamna, današnjeg Drača. Ime Stari Grad, Budva je nosila u srednjem veku. Većina arhitekture Starog grada je Venecijanskog porekla. Vrata, prozori, balkoni i mnoge druge male ali primetne stvari su rimskog stila Venecijanske Republike. Postoje tri osnovne crkve u Starom Gradu. Prva je Svetog Ivana, koja je sagradjena u 7 veku i sve do ukidanja Budvanske biskupije bila je katedrala, druga Bogorodična crkva Santa Maria in Punta, koja datira iz 840 godine i treća Svete Trojice, koja je sagradjena 1804 godine. Venecijanski zidovi starog grada su vrlo zanimljiva turistička atrakcija. Povratak u hotel. Večera. Noćenje.

8. dan BUDVA - OSTROG - BEOGRAD (550 km)

Doručak. Polazak za manastir Ostrog manastir Srpske pravoslavne crkve smešten uz skoro vertikalnu liticu, visoko na planini Ostroška greda u Crnoj Gori. Posvećen je Svetom Vasiliju Ostroškom. Manastir Ostrog se sastoji od Gornjeg i Donjeg manastira. Nalazi se na području Bjelopavlića, pripada opštini Danilovgrad i smešten je u okomitoj steni, sa koje se pruža pogled na ravnicu Bjelopavlića. Osnovao ga je hercegovački mitropolit Vasilije u 17. veku koji je tu i sahranjen, a kasnije je i kanonizovan. On je Svetac Čudotvorac. Manastir Ostrog spada među najposjećenije u jugoistočnoj Evropi. U njega dolaze vernici svih religija iz svih krajeva sveta.Arhitektura manastira Ostrog je jedinstvena zbog geografskog položaja manastira uzevši u obzir da je manastir praktično uklesan u steni. Tako je Crna Gora ai Srpska pravoslavna crkva dobila manastir koji je jedinstven na našim prostorima i to ne samo po arhitekturi već i po čudnim zanimljivostima koje se za ovaj manastir vezuju. Nastavak putovanja za Beograd. Dolazak oko 22 sata.