1.dan BEOGRAD

Sletanje na aerodrom Nikola Tesla. Transfer do hotela. Večera. Noćenje.

2.dan BEOGRAD

Doručak. Polazak u razgledanje grada autobusom i pešice. Beograd glavni grad Srbije, jedan od najstarijih gradova u Evropi koji je od davnina poznat kao značajno saobraćajno čvorište i kao raskrsnica puteva Istočne i Zapadne Evrope.Beograd leži na dve međunarodne reke, na ušću reke Save u Dunav i vode reka ga opasuju sa tri strane. Zbog takvog položaja, sa pravom je nazivan "kapijom Balkana" i "vratima Srednje Evrope". Najstariji arheološki nalazi sa njegovog područja sežu u peti milenijum pre nove ere. U strogom centru Beograda ispod današnje Palate Albanije pronadjeni su tokom njene gradnje 1938 godine skeleti neandertalca koji je poginuo u borbi sa mamutom čiji je skelet nadjen u blizini, što govori o naseljenosti prostora današnjeg Beograda još u praistorijsko doba. Na obali Dunava nalazi se praistorijski lokalitet Vinča, sa ostacima materijalne kulture praistorijskog čoveka. Pripadnici keltskog plemena su osnovali Singidunum u 3. veku pre nove ere, a ovaj grad se pominje i u antičkim izvorima. Kasnije, ovu teritoriju osvajaju Rimljani, a podelom Rimskog carstva 395. godine on postaje deo Vizantije. Sloveni su u 6. veku sve češće prelazili Dunav i trajno ostajali na ovom području, i tako je na kamenitoj uzvisini iznad ušća Save i nastalo njihovo naselje – Beli Grad. Naziv Beograd se prvi put pominje 878. Godine. Godine 1403. despot Stefan Lazarević veštim diplomatskim potezima dobija Beograd od Ugara i on tada po prvi put dobija status srpske prestonice. Beogradska tvrđava je najstariji kulturno-istorijski spomenik Beograda- utvrdjenje koje datira još iz prvog milenijuma, sagradjena je prvobitno kao palisada sa zemljanim bedemima ali se tokom vekova razvijala. Beograd koji danas poznajemo razvijao se oko ovog monumentalnog istorijskog zdanja, Boemska četvrt Skadarlija u centru grada, Konak kneginje LJubice - gradnja Konaka kneginje Ljubice započeta je 1829. godine, a završena 1830. godine i danas je jedan od retkih primera gradjanske arhitekture tog perioda, Kapetan Mišino zdanje-jedna od najpoznatijih građevina devetnaestog veka u Beogradu, u kojoj je smešten Rektorat Univerziteta u Beogradu i deo Filozofskog fakulteta, sagrađena je u periodu od 1857. do 1863. godine, prema planovima češkog arhitekte Jana Nevole. Nakon završetka izgradnje, kapetan Miša je poklonio ovo zdanje svojoj domovini u obrazovne svrhe, Stari dvor sa lokacijom u ulici kralja Milana je reprezentativno zdanje u Beogradu koje je podigao kralj Milan Obrenović izmedju 1881. I 1884. godine. U Starom dvoru je izmedju 1903 i 1921. godine živeo Petar I Karadjordjević, a izmedju 1921. i 1922. kralj Aleksandar I, dok je danas ovo velelepno zdanje sedište Skupštine grada Beograda. Novi dvor je velelepno zdanje u kojem se nalazi sedište Predsedništva Republike Srbije. Kao spomenik kulture nalazi se pod zaštitom države. Izgradjen je izmedju 1911. I 1922. godine, a tada je njegova svrha bila isključivo rezidencijalna. Zdanje Narodne skupštine- prvi projekat skupštine izradio je Konstantin Jovanović 1891. godine. Medjutim zbog političkih dogadjaja i ekonomskih uslova gradnja objekta je odložena nekoliko godina, i tada je poverena arhitekti Jovanu Ilkiću, pobedniku na novoraspisanom konkursu za projektovanje zgrade Narodne skupštine Srbije. Zvaničan početak gradnje palate označen je polaganjem kamna temeljca 27. avgusta 1907. godine u prisustvu kralja Petra I Karadjordjevića i prestolonaslednika Djordja, narodnih poslanika i diplomatskog kora. Hram Svetog Save - je najveći srpski pravoslavni hram na Balkanu, a izgradjen je na mestu gde je Kodža Sinan - paša navodno spalio mošti Svetog Save, osnivača srpske pravoslavne crkve. Izgradnja hrama otpočeta je 15. Septembra 1935. godine, a tada je patrijarh Varnava izvršio osvećenje temelja. Crkva Svetog Marka izgradjena je izmedju 1931. I 1940. godine ali je izbijanje Drugog Svetskog rata pomelo izgradnju, u tom periodu izvršeni su samo gradjevinski radovi Crkva Svetog Marka izgradjena je u srpsko-vizantijskom stilu, po modelu manastira Gračanica..... Ručak. Odlazak za Zemun. Nekada zaseban grad Zemun, a danas opština u sastavu Grada Beograda, je u 3. veku pre nove ere ovaj kraj je naselilo keltsko pleme Skordisci i nazvalo ga Taurunum. Najviša tačka Zemuna je brdo Gardoš, sa koga se pruža pogled na ceo Zemun, Dunav i centar Beograda. Tu je i 36 metara visoka Milenijumska kula, poznata i kao Kula Sibinjanin Janka, koju su 1896. podigle mađarske vlasti. Oblast oko Gardoša prepoznatljiva je po uskim ulicama sa kaldrmom i specifičnoj arhitekturi. U podnožju, na Zemunskom keju na obali Dunava nalaze se brojni restorani sa živom muzikom, kafići i klubovi. To je i popularno šetalište, stecište lokalnih alasa i umetnika, uz marine za čamce i galerije. Beograd ima toliko mnogo tajni jedna od njih krije ceo grad ispred površine grada, više od stotina pećina,kanala, tunela, pričaju priču o svojoj vezi sa carstvima i državama koje su vladale ovde tokom vekova. U petom veku Beogradsku tvrdjavu su uništili Huni i u ranom srednjem veku došlo je do navale varvarskih plemena. Legenda kaže da je čak Atilin grob leži na ušću Dunava i Save tačnije u samom srcu tvrdjave. Istoričari tvrde da je prva kafana u Evropi otvorena upravo na Dorćolu davne 1522. Tada se služila samo crna kafa te se pretpostavlja da otuda i potiče i naziv ove srpske institucije. Zbog svoje strateške lokacije na ušću dveju reka, između Zapada i Istoka, Beli grad je oduvek bio poprište istorijskih događaja oko Beograda su se vodile bitke u 115 ratova i on je bio sravnjen sa zemljom čak 44 puta. Povtatak u hotel. Večera. Noćenje.

3. dan BEOGRAD - VIMINACIJUM - GOLUBAC - RAJKOVA PEĆINA - LEPENSKI VIR (250 km)

Doručak. Vojni logor na Viminacijumu je nastao kada je Rimsko Carstvo došlo do dunavskog prostora. To se najverovatnije dogodilo prilikom dolaska Rimljana na Dunav, u prvim decenijama I veka. Civilno naselje uz logor u vreme Hadrijanove vladavine (117–138) stiče status municipijuma, grada sa visokim stepenom autonomije. U vreme vladavine Gordijana III (239) grad dobija status kolonije rimskih građana, kao i pravo kovanja lokalnog novca. Status kolonije je najviši status koji je jedan grad mogao steći u okvirima rimske imperije. Viminacijum je više puta biran za mesto koncentracije vojske i polaznu tačku u mnogobrojnim ratovima.Lokacija na Dunavu je Viminacijumu omogućila brz ekonomski razvitak. Izuzetni nalazi otkriveni na nekropolama oko grada (do sada je pronađeno preko 14.000 grobova) potvrđuju pretpostavke o velikom bogatstvu njegovih stanovnika, a freske u grobnicama predstavljaju vrhunac kasnoantičke umetnosti. Grad je više puta pustošen u najezdama Gota, Huna i konačno Avara. Unutar i oko grada otkriveni su amfiteatar, monumentalne zgrade, raskošne terme i tragovi razvijene infrastrukture, pre svega ulica, akvedukata i kanalizacije. Dosadašnja otkrića svakako su potvrdila poseban značaj Viminacijuma kao vodeće rimske metropole na ovom delu dunavskog limesa.Naučno-istraživački centar Domus Scientiarum u Viminacijumu je objekat sa višestrukom namenom – pored toga što će naučnici iz Srbije i sveta koristiti njegove kabinete, biblioteke i atrijume za istraživanja, rad sa studentima, letnje škole, te organizacije kongresa i tematskih skupova - istovremeno će služiti i za smeštaj turista koji u sve većem broju pokazuju interesovanje za boravak na Viminacijumu. Domus Scientiarum predstavlja vrhunac ponude u arheološkom turizmu, sa jedinstvenom atmosferom antičkog Rima, u kome posetilac može biti šta kod poželi – arheolog, legionar ili imperator. Ručak. Nastavak puta za Golubac. Osmougaona Šešir kula na Dunavu, nekadašnje pristanište Golubačkog grada danas je zaštitni znak Golupca. Prvi put se pominje 1335 godine kao ugarsko vojno utvrdjenje, mada se tačno vreme nastanka ne zna, kao ni to ko ju je podigao. Vizantincima je bila potrebna radi utvrdjivanja granica na severu, Madjarima da obezbede svoje posede preko Dunava, a Srbima jer je štitio njihove oblasti od upada Madjara. Zbog svog položaja kroz vekove je bila meta mnogih osvajača i poprište mnoštvo sukoba. Tvrdjava se sastoji od tri dela: prednjeg, zadnjeg i gornjeg grada sa citadelom. Ima ukupno 10 kula i dve velike kapije. Ispred tvrdjave je bilo civilno naselje o čemu danas svedoče samo neki delimično istraženi objekti. Tokom srednjeg veka, vodile su se mnoge bitke oko njega naročito izmedju Osmanskog carstva i Kraljevine Madjarske a od 1867 godine predat je srpskom knezu Mihailu Obrenoviću. Odlazak za Rajkovu pećinu. Legenda kaže da je to bilo hiljadu osamsto i neke, kada je magistralnim putem od Majdanpeka do Donjeg Milanovca harao Rajko Vojvoda. Rajko je danju bio mehandžija, a noću pljačkao turske karavane. Kako sve to blago nije mogao da odnese kući, plen je skrivao u pećini u koju niko nije zalazio. Otuda i naziv za najvažniju turističku atrakciju Majdanpeka, a i ogromno prirodno bogatstvo Srbije - Rajkova pećina.Rajkova pećina jedna je od najinteresantnijih u našoj zemlji - darovana kalcitnim prostranstvom površine kilometar i po, kroz koje protiče Rajkova reka. Nedaleko od ulaza u pećinu, spajanjem vojvodine reke sa Paskovom, koja je važna u vlaškim ritualima, nastaje Mali Pek, zlatonosni tok na koji turisti vole da svrate kako bi se oprobali u ispiranju zlata.Ko god je posetio Rajkovu pećinu zastao je kod Egipatske boginje i Kristalne dvorane. Ukrasi koji se ne zaboravljaju su i Dvorana nevinosti, kojoj nije mogao niko da priđe i Dvorana plodnosti, bogata ukrasima koji asociraju na simbol muškosti. Nastavak putovanja za Lepenski Vir je spektakularno arheološko nalazište u Istočnoj Srbiji koje je “kolevka Evrope”. Lepenski Vir je i naziv velikog vira na sredini Dunava kod Đerdapske klisure, zvane “gvozdena kapija” Arheološko nalazište Lepenski Vir nalazi se u Đerdapskoj klisuri, na niskoj dunavskoj terasi. To je središte jedne od najznačajnijih praistorijskih kultura. Lepenski Vir je mezozoički arheološki kompleks, što znači da datira iz srednjeg kamenog doba. Lepenski Vir je bio naseljen prvim stočarima u Evropi oko 8000 godina p.n.e.,Na lokalitetu Lepenskog Vira otkriveni su ostaci sakralne arhitekture iz vremena 6500. do 5500. godina pre nove ere. U središtu naselja nalazio se prostrani trg, koji je bio mesto obavljanja raznih rituala. Na osnovu oblika i proporcija staništa može se utvrditi da su graditelji Lepenskog Vira raspolagali određenim matematičkim znanjima.Lepenski Vir je najpoznatiji po vrhunski isklesanim kamenim figurama ljudi sa velikim očima i ribolikim usnama, verovatno u svrhu obožavanja idola lovaca i ribara,otkriveni su primerci nakita i oruđa od kosti i kamena, kao i isklesane kamene ploče sa simbolima i znakovima koji najverovatnije predstavljaju osnovno pismo čovečanstva /vinčansko pismo/. Smeštaj u hotel. Večera. Noćenje.

4. dan LEPENSKI VIR - ZAJECAR - FELIX ROMULIANA - RESAVSKA PEĆINA - ARANDJELOVAC (360 km)

Doručak. Polazak za Zaječar. Razgledanje lokaliteta Felix Romuliana je carska palata podignuta po zamisli rimskog imperatora Galerija Maksimilijana, na prostranom platou Gamzigrada, u blizini Zaječara. Galerije, rođen u ovoj oblasti, ovu palatu podigao je u 3. i 4. veku sebi i svojoj majci Romuli, po kojoj ju je i nazvao. Pripada posebnoj kategoriji spomenika rimske dvorske arhitekture vezane isključivo za razdoblje tetrarhije i predstavlja najočuvaniji primer te arhitekture. Palatu okružuju snažni bedemi koji su štitili sam grad – palatu od upada varvara. Otkriveni su ostaci starijeg i mlađeg utvrđenja, podignutim u vremenskom intervalu od desetak godina. Komunikacijom koja je spajala istočnu i zapadnu kapiju prostor unutar bedema je podeljen na dva dela različite namene. Severnu polovinu obuhvata kompleks carske palate sa malim hramom i monumentalnim žrtvenikom, dok se na južnoj polovini nalaze objekti za javnu upotrebu (veliki hram sa dve kripte pravougaone osnove i terme) i objekti za opsluživanje palate (horeum i jednobrodna građevina sa portikom). Objekti su bogato ukrašeni freskama, štukaturom, podnim mozaicima sa figuralnim i geometrijskim motivima. Od prve decenije 4. do sredine 6. veka u nekoliko mahova menjaju se naziv, izgled i osnovna funkcija. Već u drugoj polovini 4. veka Romulijana je zapuštena palata, a posle provale Gota i Huna postaje malo vizantijsko naselje koje se pod nazivom Romulijana pominje u spisku mesta obnovljenih u vreme Justinijanove vladavine. Gamzigradski dvorac je poslednji put oživeo kao utvrđeno slovensko naselje 11. Veka. Lokacija Gamzigrad - Romulijana je 2007. uvrštena u Listu svetske kulturne baštine UNESCO-a. Ručak. Odlazak za Resavsku pećinu koja se ubraja u red najstarijih pećina u našoj zemlji, jer je stara 80 miliona godina, a stariji nakit se procenjuje na oko 45 miliona godina. Njeno stvaranje je počelo pre velikog ledenog doba hemijskim i mehaničkim radom reke ponornice u krečnjačkoj geološkoj podlozi. Resavska pećina je otkrivena 1962. godine, iako su za nju i ranije znali čobani koji su se u pećinu sklanjali sa ovcama da bi se zaštitili od nevremena. Za posetioce je otvorena 1972. Pećina je duga 4,5 km, detaljno je istraženo 2830 m, a za posetioce je uređeno oko 800 m. Temperatura u Resavskoj pećini je konstantna tokom cele godine i iznosi +7°C, dok vlažnost vazduha varira od 80 do 100%. Unutrašnjost pećine obiluje brojnim i raznovrsnim dvoranama, kanalima, galerijama, stubovima, stalaktitima, stalagmitima, draperijama i okamenjenim vodopadima. Pećinski nakit prisutan je već na samom ulazu, koji se nalazi na 485 m nadmorske visine. Nakit je nastao rastvaranjem kalcijum karbonata, a boja zavisi od minerala kroz koji je prošla voda. Pojavljuje se u tri boje, crvenoj (od oksida gvožđa), beloj (od kristalnog kalcijuma) i žutoj (od primesa gline).Prilikom prolaska kroz pećinu posetioci se kreću spiralnom betonskom stazom, pravac obilaska je u jednom smeru, odnosno povratak nije istom stazom. Staza prolazi kroz različite dvorane na dva nivoa (gornja i donja galerija). Najniža tačka do koje dolaze posetioci nalazi se na 405 m nadmorske visine. U gornjoj galeriji obilaze se četiri dvorane. Prva je "Dvorana sraslih stubova ili kolonada", koja je ime dobila po stubovima koji su srasli od poda do tavanice, a sastoje se od kalcita žućkaste boje. U drugoj, "Dvorani košnica", tavanica je prekrivena stalaktitima koji se još uvek formiraju. Drugu i treću dvoranu spaja kanal crvenih breča koga u našoj zemlji ima samo u Resavskoj pećini. Kanjonski kanal je najsuvlji deo pećine i ne sadrži pećinski nakit. Po sredini kanala nalazi se ponor "Slepi tunel", dug 25 m, koji je ispitan, ali nije uređen za razgledanje. Kanjonskim kanalom stiže se do treće dvorane - "Predvorja istorije". Ime je dobila po tome što je u njoj nađen alat (kamena sekira, vrhovi kopalja), lobanja polarne lisice i ognjište praistorijskog čoveka. Kraćim tunelima, koji su naknadno probijeni, dolazi se do "Staze okamenjenih vodopada", sa "Orguljama". Dvorana je veoma akustična, a mogu se videti dva kristalno bela kipa, "Baba" i "Deda". Dužim veštačkim tunelom dolazimo do četvrte - "Kristalne dvorane", u kojoj se nalazi pećinski nakit poznatiji kao "Obešena ovca" i "Stopalo slona". Udubljenje u zidu pećine nastalo spajanjem stalaktita i stalagmite zove se "Zvono" ili "Kavez". Nastavak puta za Arandjelovac. Smeštaj u hotel. Večera. Noćenje.

5. dan ARANDJELOVAC - TOPOLA - OPLENAC - BEOGRAD (100 km)

Doručak. Izvanredan geografski položaj gradića Topola, stvorio je preduslove da ovaj mali grad Šumadije postane političko administrativni centar oslobodjenog dela Srbije za vreme Karadjordja. Neposredno po preuzimanju kraljevske dužnosti 1903 godine, Kralj Petar I Karadjodjević je krenuo da ispuni amanet svojih roditelja i o svom trošku izgradi dinastičku grobnicu Karadjordjevića po uzoru na mnogobrojne slične vladarske mauzoleje u Evropi,a uskladu sa pravoslavnom hrišćanskom tradicijom. Kralj je izabrao sam vrh brežuljka tzv. Malog Oplenca. Hram Svetog Djordja i mauzolej dinastije Karadjordjević podignut je na samom vrhu stenovitog brda Oplenac. Ručak. Povratak za Beograd. Dolazak u Beograd.